müştəri

1.

is. <ər.>

1. Bax alıcı 1 1-ci mənada. Müştərilərə mədəni xidmət. Bu malın müştərisi yoxdur. – <Hacı Qara:> Buların qumaşı özgə qumaşdır, müştəri macal vermir, göydə götürür. M. F. A.. Bu arada müştərilər hərlənir, qiymət üstündə uzunuzadı çəkişirdilər. S. R..

2. Daimi alıcı, sifarişçi və ya bir iş üçün gələn. Atelyenin müştərisi. – Əti də Şeyx Şaban hər qəssabdan almazdı. Qəssabbaşı İmaməli ilə müştəri idi. Ə. H.. Usta bir müştərinin başını qırxıb, qurtarıb qanatdığı yerlərə pambıq düzürdü. C. M..

3. Pul müqabilində su, elektrik, telefon, radio və s. dən istifadə edən, habelə qəzet, jurnal və s. -yə abunəçi olan şəxs. Bir qədər müştərimiz Bakı, Gəncə, Şamaxı və qeyri şəhərlərdə varımızdır. C. M.. <Cənnətəli> axırda qəzetlərə bir qədər müştəri toplayıb, Bakıya gedib ki, görsün, onun kəlamını niyə çap eləməyiblər. Ç..

4. məc. İstəyən, arzu edən, həvəskar. <Hacı Fərəc:> Zinyət xanıma müştəri çoxalacaq, yatma, sərhesab ol, kişi! N. V.. Adına min yerdən min müştəri var. S. V.. Müştəri çıxmaq – 1) yiyələnmək, mənimsəmək istəmək. Kitaba müştəri çıxmaq; 2) bax müştəri olmaq. Müştəri olmaq – istəmək, almağa hazır olmaq, almaq istəmək. Varın verən, deyərlər, utanmaz, məsəldi bu; Can nəqddi əldə, oldum o canənə müştəri. S. Ə. Ş.. Camalın görən olur müştəri; Misirdə Yusifin bazarı kimi. A. Ə..

◊ Müştəri gözü ilə baxmaq zar. – bir həvəskar, maraqlanan bir adam alıcı gözü ilə baxmaq, qiymətləndirmək. Səlimnaz hər gün <Püstəxanımı> iş gördürmək bəhanəsi ilə evinə çağırır, altdan-altdan, oğrun-oğrun müştəri gözü ilə ona baxırdı. M. Hüs.. <Əşrəf:> Ümid, . . bir o həkim qıza müştəri gözü ilə baxarsan. B. Bayramov.

2.

is. <ər.> Ərəb astronomiyasında: Yupiterin adı. Dəst tutsun Ütarid, Zöhrə, Müştəri; Fələkin şəmsilə mahı oynasın. Q. Z..